Het is 4 maart en eindelijk is het zover: mijn eerste buitenrit met mijn verzorgpaard Sjaak. Enthousiast en toch wel een beetje zenuwachtig kom ik in het zadel. De 4 anderen wachtten geduldig op mij. Ik haal nog een keer diep adem en dan geef ik been. We gaan!
Het was even eng en alles wat bewoog was voor haar interessant. We liepen even langs een weg. Gelukkig gaf ze geen kick. Ondanks dat, waren mijn zenuwen nog niet helemaal weg. We liepen het bos in waar we gingen draven. Ook zelfs een stukje rengalop. We kwamen veilig terug. Mijn verwachtingen kwamen toch uit: Sjaak was heel braaf en ik ben erg trots op haar. Dit hebben we samen gedaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten